Απόσπασμα πρακτικού:
«Ο Δήμος Λαυρεωτικής με το υπ’ αριθ. 6582/10-05-2018 έγγραφό του, απέστειλε την υπ’ αριθ. 79/2018 ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού του Συμβουλίου, με 18 παρόντες και 9 απόντες, για μετονομασία του σε Δήμο «Λαυρεωτικής – Κερατέας – Καμάριζας».
Σημειώνεται, ότι η εν λόγω απόφαση αφορά σε αίτημα για τροποποίηση του σχετικού άρθρου του ν.3852/2010 και όχι σε αίτημα προς το Συμβούλιο Τοπωνυμιών.
Παρόλα αυτά, η Υπηρεσία μας κρίνοντας ότι το εν λόγω αίτημα εμπίπτει στις αρμοδιότητες του Συμβουλίου το συμπεριέλαβε στην ημερήσια διάταξη της σημερινής συνεδρίασης.
Στο πλαίσιο αυτό, επισημαίνεται ότι, σύμφωνα με την προμνησθείσα
απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου το αίτημα έγκειται κυρίως σε ιστορικούς και
γεωγραφικούς λόγους.
Ειδικότερα, αναφέρεται ότι «Ο Δήμος Λαυρεωτικής συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης και προήλθε από τη συνένωση των προϋπαρχόντων Δήμων Λαυρεωτικής, Κερατέας και της Κοινότητας Αγίου Κωνσταντίνου (οι οικισμός Καμάριζα μετονομάστηκε σε Άγιος Κωνσταντίνος το 1954 ΦΕΚ 188*). Έδρα του Δήμου είναι το Λαύριο. Η έκταση του νέου Δήμου Λαυρεωτικής ειναι 176,87 τ.χλμ., εκ των οποίων έκταση 129,5 τ.χλμ. καταλαμβάνει ο πρώην Δήμος Κερατέας και νυν Δημοτική Ενότητα Κερατέας.
Ο συνολικός πληθυσμός του Δήμου Λαυρεωτικής, σύμφωνα με την Απογραφή του έτους 2011, ανέρχεται σε 25.102 κατοίκους, εκ των οποίων 14.763 κατοικούν στην Δημοτική Ενότητα της Κερατέας (πρώην Δήμο Κερατέας), 9.611 κατοικούν στην Δημοτική Ενότητα
Λαυρεωτικής (πρώην Δήμο Λαυρεωτικής) και 728 κατοικούν στην Τοπική Κοινότητα
Αγίου Κωνσταντίνου (πρώην Κοινότητα Αγ. Κων/νου).
Στην θέση της σημερινής Δ.Ε. Κερατέας στην αρχαιότητα βρισκόταν ο Δήμος Κεφαλής της Ακαμαντίδος Φυλής στα παράλια της Αττικής, πόλη που καταστράφηκε από την εισβολή των Ερούλων.
Η Κερατέα από το έτος 1835 έως το έτος 1890 αποτελούσε έδρα του τότε
διευρυμένου Δήμου Λαυρίου (στον οποίο ανήκε διοικητικά η πόλη του Λαυρίου που
ονομαζόταν τότε «Εργαστήρια»), ενώ το 1890 αναγνωρίζεται ως Δήμος Θορικίων με έδρα την Κερατέα, κατόπιν απόσχισης της νέας πόλης του Λαυρίου και σύστασης του Δήμου Σουνιέων με έδρα το Λαύριο, ο οποίος μετονομάστηκε το 1891 σε Δήμο Λαυρεωτικής (Β.Δ/γμα 22-11-1891, ΦΕΚ 333).
Το έτος 1912 η σημερινή Δ.E. Κερατέας αναγνωρίζεται ως αυτόνομη Κοινότητα
Κερατέας, ενώ το έτος 1950 αναγνωρίζεται σε Δήμο Κερατέας με έδρα την Κερατέα.
Ο Δήμος Κερατέας καταλάμβανε μεγάλο τμήμα της νότιας Αττικής και περιλάμβανε
έναν μεγάλο αριθμό οικισμών, οι οποίοι ανέρχονται σήμερα σε 60 και ανήκουν στα
διοικητικά όρια της σημερινής Δημοτικής Ενότητας Κερατέας.
Η Τοπική Κοινότητα του Αγίου Κωνσταντίνου παλαιότερα ανήκε στον Δήμο Λαυρεωτικής, από τον οποίο αποσπάστηκε το έτος 1946 και αποτέλεσε ξεχωριστή Κοινότητα, αρχικά και μέχρι το έτος 1954 με την ονομασία Κοινότητα Καμάριζας, οπότε και μετονομάστηκε σε Άγιος Κωνσταντίνος». Επιπλέον, σύμφωνα με την απόφαση του ΔΣ «..Με την ψήφιση του Προγράμματος Καλλικράτης (Ν.3852/2010 ΦΕΚ Α’ 87), τόσο ο Δήμος Κερατέας, όσο και η Κοινότητα Καμάριζας εντάχθηκαν στον σημερινό Δήμο Λαυρεωτικής, χωρίς να ληφθούν όμως υπ’ όψιν τα από αρχαιοτάτων χρόνων ιστορικά στοιχεία, η έκταση και ο πληθυσμός
του Δήμου Κερατέας και της Καμάριζας (Κοινότητας του Αγ. Κων/νου)..
Αποτέλεσμα ήταν να διαγραφούν από τον αυτοδιοικητικό χάρτη της χώρας οι ιστορικές
ονομασίες της Κερατέας και της Καμάριζας ( Κοινότητα Αγίου Κωνσταντίνου) και να
συσταθεί ο νέος Δήμος Λαυρεωτικής φέροντας την ονομασία μόνο του (πρώην) Δήμου Λαυρεωτικής και ενώ υπήρξε στην Ανατολική Αττική σύσταση νέων Δήμων με διπλή και τριπλή ονομασία.»
Τέλος, σημειώνεται ότι, κατά της απόφασης του ΔΣ περί μετονομασίας του
Δήμου Λαυρεωτικής, εστάλη προς τον Υπουργό Εσωτερικών και το Γενικό
Γραμματέα του Υπουργείου ως προέδρου του Συμβουλίου Τοπωνυμιών, εξώδικη
διαμαρτυρία – πρόσκληση και δήλωση του Σωματείου με την επωνυμία “Εταιρεία
Μελετών Λαυρεωτικής”».
Η εισήγηση του κ. Πετρίδη ήταν η εξής: «Θεωρώ ότι ο ευρύτερος όρος «Λαυρεωτική» ανταποκρίνεται καλύτερα στην υπάρχουσα κατάσταση αλλά και ιστορικά, συνδέει την περιοχή με την πιο χαρακτηριστική δραστηριότητα από αρχαιοτάτων χρόνων, δηλαδή την εξόρυξη μεταλλεύματος. Δεν συμφωνώ επομένως με τη συγκεκριμένη μετονομασία».
Λαμβάνοντας πρώτος το λόγο ο κ. Ζούτσος επισήμανε ότι το ζήτημα αφορά στην ευρύτερη περιοχή και όχι μόνο στο Λαύριο.
Αμέσως μετά στην αίθουσα εκλήθησαν οι εκπρόσωποι της εταιρείας επιστημόνων Λαυρεωτικής, οι οποίοι τόνισαν ότι δεν εκπροσωπούν καμία παράταξη.
Η παρουσία τους ενώπιον του Συμβουλίου έγινε προς αντίκρουση της απόφασης του ΔΣ, ανέφεραν και ότι στην ημερήσια διάταξη έγινε κάποιο λάθος. Εκτός αυτού ισχυρίστηκαν ότι δεν υπήρχε δημοκρατική νομιμοποίηση αφ’ ης στιγμής απουσίαζαν εννέα δημοτικοί σύμβουλοι και δεν είχε συζητηθεί το θέμα στη ΔΚ Λαυρίου, το οποίο μπήκε ως κατεπείγον εν όψει του Προγράμματος «Κλεισθένης».
Ολοκλήρωσαν την παρέμβασή τους λέγοντας ότι για λόγους ιστορικούς, λογικούς, κοινωνικούς, οικονομικούς ζητούν να μη γίνει η εν θέματι αλλαγή.
Το Συμβούλιο Τοπωνυμιών, λαμβάνοντας υπ’ όψιν και την εισήγηση της Υπηρεσίας, ΟΜΟΦΩΝΑ απορρίπτει το αίτημα του Δήμου Λαυρεωτικής για την ανωτέρω μετονομασία.
