Μετά τις φωτιές: Ποιες περιοχές σε Αττική, Ρόδο και Εβρο είναι ευάλωτες σε πλημμυρικά φαινόμενα
Τις περιοχές που είναι ιδιαίτερα ευάλωτες σε πλημμυρικά φαινόμενα μετά τις megafires του καλοκαιριού χαρτογράφησε η ομάδα του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του ΕΚΠΑ, με επικεφαλής την καθηγήτρια Νίκη Ευελπίδου, καταδεικνύοντας την ανάγκη λήψης μέτρων από την πολιτεία, με σκοπό τον περιορισμό του κινδύνου στον μέγιστο δυνατό βαθμό.
Μεταξύ των περιοχών που τα μέλη της ομάδας μαρκάρουν με «κόκκινο» στον χάρτη είναι: στον νομό Εβρου η Αλεξανδρούπολη και όλες οι γύρω περιοχές, στη Ρόδο η Λάρδος, το Γεννάδι, το Μάσσαρη και οι περιοχές στην ανατολική πλευρά του νησιού, στην Αττική το Λαγονήσι, η Σαρωνίδα, η Μάνδρα, η Μαγούλα και η Ελευσίνα, στους Αγίους Θεοδώρους ο Αγιος Χαράλαμπος και στη Νότια Εύβοια το χωριό Ποτάμι (σχετικοί χάρτες στο τέλος).
Με ποιον τρόπο όμως οι πυρκαγιές καθιστούν μια περιοχή ακόμα πιο εκτεθειμένη στον κίνδυνο; Η κ. Ευελπίδου εξηγεί:
«Κατά τη διάρκεια μιας βροχόπτωσης λαμβάνουν χώρα στη γη σχεδόν παράλληλα δύο διαδικασίες, κατά τις οποίες ένα μέρος του νερού κατεισδύει κι ένα μέρος ρέει επιφανειακά. Το πρώτο σκέλος, αυτό της κατείσδυσης του νερού, είναι πολύ σημαντικό, καθώς εμπλουτίζει τον υδροφόρο ορίζοντα, δηλαδή μια υπόγεια δεξαμενή πόσιμου νερού. Ωστόσο, για να κατεισδύσει το νερό, απαραίτητη είναι η επιβράδυνση της ταχύτητάς του. Τα δέντρα και η νεκρή οργανική ύλη στο έδαφος, όπως κλαδιά και φύλλα, καθυστερούν την κίνηση του ορμητικού νερού, οπότε αυτό έχει χρόνο για να κατεισδύσει, να εισχωρήσει στο υπέδαφος και τελικά να εμπλουτίσει τον υδροφόρο ορίζοντα».
Δυστυχώς όμως, προσθέτει, αυτή η τόσο σημαντική διαδικασία σταματά να συντελείται μετά από μία πυρκαγιά, καθώς τότε το νερό ρέει μόνο επιφανειακά. Τότε είναι που ξεκινούν όλα τα προβλήματα.
«Οταν το σύνολο του νερού γίνεται επιφανειακή απορροή, τότε παρασύρει μαζί του φερτά υλικά, δηλαδή χώμα και πέτρες και ό,τι άλλο βρει στο διάβα του, με αποτέλεσμα να γίνεται όλο και πιο καταστροφικό στο πέρασμά του, μη βρίσκοντας κανένα εμπόδιο», επισημαίνει η καθηγήτρια εξηγώντας πως «ο συνδυασμός μεγάλου όγκου νερού και φερτών υλικών είναι αδύνατο να συγκρατηθεί από τα ρέματα, η κοίτη των οποίων συνήθως δεν επιτρέπει τη διέλευση τόσο μεγάλης ποσότητας υλικών».
Το πρόβλημα λοιπόν με τις τεράστιες εκτάσεις καμένων δασών είναι πως δεν υπάρχουν δέντρα να καθυστερήσουν την επιφανειακή απορροή, ενώ από την άλλη τα τεχνικά έργα από ανθρώπινο χέρι δεν μπορούν να σταματήσουν το ορμητικό νερό. (…)
Οι πιο ευάλωτες περιοχές του Εβρου και το υδρογραφικό δίκτυο
Οι πιο ευάλωτες περιοχές της Ρόδου και το υδρογραφικό δίκτυο
Οι πιο ευάλωτες περιοχές της Αττικής και το υδρογραφικό δίκτυο
