Το σίγουρο είναι ότι λειτουργούσε το 1870, και να γιατί: Τα πιτσιρίκια του χωριού τρελαίνονταν τότε να πηγαίνουν στον Αερόμυλο και να βάζουνε το μυλωνά να τους γυρίζει με τη φτερωτή. Πράγματι αυτός, όταν ο μύλος δεν άλεθε, τους κρέμαγε από το γιακά της πουκαμίσας τους στο γάντζο της φτερωτής και αργά αργά τους έφερνε μια βόλτα και μετά τους ξεκρέμαγε.
Λένε για κάποιον εξάχρονο, Κώστα Γκλιάτη, γεννημένο το 1864, που τον κρέμασε για τη συνηθισμένη βόλτα και τον ξέχασε να γυρίζει, αφού αυτή τη στιγμή ένας ντόπιος είχε φέρει τέσσερα τσουβάλια στάρι για άλεσμα. Και δώσ’ του γύριζε ο μικρός, πάνω – κάτω και ώσπου να τελειώσει το άλεσμα, για να πάρει ο μυλωνάς χαμπάρι τον πιτσιρικά και να τον αποκαθηλώσει, αυτός είχε γίνει «κουδούνι».
Έκτοτε ο αερόμυλος έδωσε τη θέση του στους νέας τεχνολογίας κυλινδρόμυλους και άρχισε να ερειπώνει. Τη δεκαετία του ‘80 το τότε δημοτικό συμβούλιο προέβη στη στερέωση του «κουφαριού» του αερόμυλου, ενώ μέσα στο 2000 η τότε δημοτική αρχή αποκατέστησε τον αερόμυλο στην πρώτη του μορφή, παρεμβαίνοντας και στον περιβάλλοντα χώρο, αποδεχομένη σχετική δωρεά του Περικλή Εμπειρίκου.
Πηγή: CHRIS.P-LifeAfterGravity
