Οι εκατοντάδες Κούρδοι πολιτικοί πρόσφυγες που ζουν στον ιστορικό καταυλισμό του Λαυρίου μπορεί να έχουν εγκαταλειφθεί εδώ και δυόμισι χρόνια από την πολιτεία και τους θεσμούς, όμως καταφέρνουν να επιβιώνουν χάρη στο πείσμα, τις συλλογικές μορφές αυτοοργάνωσης, αλλά και την αλληλεγγύη των κινημάτων – από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές του καταυλισμού, όταν αντιμετώπιζαν απειλές έξωσης ή έμεναν για μήνες χωρίς τροφοδοσία, κάτι που συνέβαινε συχνά όταν ήταν υπό την αιγίδα του Ερυθρού Σταυρού, οι πρόσφυγες του Λαυρίου ποτέ δεν ζητιάνεψαν, ποτέ δεν βολεύτηκαν στον ρόλο του «λήπτη υπηρεσιών» – όπως βαφτίζει η γλώσσα της πολιτικής ορθότητας αυτούς που βρίσκονται στο έλεος των προνοιακών δομών.
Περήφανοι, φιλόξενοι και βαθιά πολιτικοποιημένοι, οι Κούρδοι του Λαυρίου, έχοντας αναπτύξει πολύχρονους δεσμούς φιλίας και συντροφικότητας με την τοπική κοινωνία, ανταποδίδουν τη βοήθεια που δέχτηκαν με χειρονομίες που συγκινούν.
Μια τέτοια χειρονομία είναι η γιορτή που θα γίνει την Κυριακή 15 Δεκέμβρη, στη 1.00 το μεσημέρι, στην κεντρική πλατεία του Λαυρίου, όπου θα παραδοθεί στο Κέντρο Υγείας Λαυρίου το υγειονομικό υλικό που συγκέντρωσαν αλληλέγγυες πρωτοβουλίες, συνδικάτα και συλλογικότητες από τη Γαλλία, την Ισπανία, την Ιταλία και την Ελλάδα.
Οπως γράφουν οι διοργανωτές, «θα γιορτάσουμε όλοι μαζί, με συλλογική κουζίνα και παιδικά εργαστήρια, την αλληλεγγύη. Γιατί, τελικά, η αλληλεγγύη μάς ενώνει.
Ολους εμάς που τα βιώματα και οι αγωνίες μας συναντιούνται στην εμπειρία της φτώχειας, στο άγχος της ανεργίας και της επισφάλειας, στον πόνο της προσφυγιάς, στην αγωνία για το μέλλον αλλά –άλλο τόσο– στη χαρά που δίνει η κοινή προσπάθεια, ο κοινός αγώνας για τη ζωή».
