Υπάρχει το δίκιο μας, που πηγάζει απ’ τους νόμους· το Οβριόκαστρο μέρος του λαυρεωτικού αττικού τοπίου, της αισθητικής και αρχαιολογικής του αξίας, που μας εκπολιτίζει, μας εξανθρωπίζει, μας φυσιοποιεί. Θέλουν να το θάψουν στα σκουπίδια· «Γαίας ατίμωσις» έχει γράψει ο Δημήτρης Πικιώνης. Ακούει κανείς απ’ τους αρμόδιους το μήνυμα της παιδείας;

Υπάρχει το δίκιο μας, που πηγάζει απ’ τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου μας στο πνεύμα μιας ήπιας ανάπτυξης· θέλουν να το απαξιώσουν με τη λογική της ανορθολογικής προχειρότητας, του εύκολου και γρήγορου κέρδους· και σε ποιον τόπο; Στην αττική γη, που γέννησε τον ορθό λόγο, τη στρατηγική σκέψη, τον διάλογο και τη δημοκρατία, εδώ δίπλα στο θέατρο του Θορικού, στο αρχαιότερο σωζόμενο θέατρο του ελληνικού πολιτισμού. Ακούει κανείς απ’ τους αρμόδιους το μήνυμα της παιδείας;

1ο Η περιοχή της Λαυρεωτικής, που τόσα πρόσφερε στον ελληνικό πολιτισμό στα αρχαία χρόνια, στην ελληνική οικονομία και στους ξένους στα νεότερα, έλαβε ως «αντιπροσφορά» τη μόλυνση από τα βαρέα μέταλλα και τους θανάτους (ακόμη κυκλοφορεί στο αίμα μας και στο αίμα των παιδιών μας ο μόλυβδος και το αρσενικό). Ό,τι έχουμε καταφέρει με τον αγώνα μας και τη συνεργασία μας με το Ε.Μ. Πολυτεχνείο για να απορρυπάνουμε τα εδάφη μας, έρχεστε τώρα κύριοι της κυβέρνησης πάλι να μας το μολύνετε. Έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά «τον στρατηγικό περιφερειακό σχεδιασμό» της φύσης-αναγκαστικά- λόγω της ύπαρξης των μεταλλείων και της συνεπακόλουθης βαρειάς μεταλλευτικής και μεταλλουργικής βιομηχανίας, όχι μόνον για λογαριασμό της Αθήνας και της Αττικής, αλλά ολόκληρης της Ελλάδας.

2ο Υφιστάμεθα καθημερινά, εδώ στην περιοχή μας και ιδιαίτερα στην πόλη του Λαυρείου, τον στρατηγικό περιφερειακό σχεδιασμό των ελληνικών κυβερνήσεων,   με την ατμοσφαιρική μόλυνση της ΔΕΗ και τις τεράστιες επιπτώσεις στην υγεία μας, για λογαριασμό της Αθήνας και της Αττικής, και έρχεστε τώρα κύριοι της κυβέρνησης να μας πείτε, πού να πάνε τα σκουπίδια!