To Δασκαλειό Κερατέας είναι ένας μικρός οικισμός της νοτιοανατολικής Αττικής που αριθμεί 259 κατοίκους και κατοικήθηκε πρώτη φορά τον 19ο αιώνα. Πρόκειται για ένα μέρος που είναι χτισμένο μεταξύ του Λαυρίου και του Πόρτο Ράφτη. Μάλιστα, οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής ήταν εργάτες που δούλευαν στις εταιρείες του Λαυρίου.
Σήμερα, στην περιοχή δεσπόζουν πολλά εξοχικά, τα οποία έχτισαν Αθηναίοι για τις καλοκαιρινές αποδράσεις. Τους θερινούς μήνες η περιοχή ζωντανεύει από τους λουόμενους που κάνουν μπάνια στις αμμώδεις παραλίες του οικισμού και απολαμβάνουν θαλασσινά στις παραδοσιακές ψαροταβέρνες.
Η παραλία του Δασκαλειού Κερατέας είναι ο ιδανικός προορισμός για τους Αθηναίους
Η Ανατολική Αττική και οι παραλίες της αποτελούν διέξοδο για αρκετούς Αθηναίους τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού. Η Κερατέα διαθέτει ίσως τις πιο ήσυχες παραλίες της περιοχής, οι περισσότερες εκ των οποίων είναι μικρές, αν και τα Σαββατοκύριακα γεμίζουν είτε από ντόπιους είτε από επισκέπτες. Ο επόμενος κόλπος μετά την Κακιά Σκάλα είναι αυτός της παραλίας Δασκαλειού Κερατέας, που χωρίζεται σε μικρότερους κολπίσκους όπως οι Ελιές Δασκαλειού (ή παραλία Δασκαλιού) και άλλους. Τα νερά είναι σχετικά καθαρά. Ο βοριάς επηρεάζει την περιοχή, οπότε αποφύγετε όταν φυσάει έντονα. Απέχει περίπου 1 ώρα από Αθήνα μέσω Αττικής Οδού, λεωφόρο Μαρκοπούλου και Λαυρίου.
Όπως βλέπει κανείς τη θάλασσα, αριστερά η παραλία είναι αρκετά βραχώδης. Το αμέσως επόμενο κομμάτι έχει πέτρες και πλάκες, ψιλό βότσαλο στην παραλία, ενώ αποτελεί λιμανάκι για βάρκες. Εκεί βρίσκονται και δύο ταβέρνες με σχετικά καλές τιμές – σχεδόν εκατέρωθεν της εκκλησίας της Αγίας Μαρίνας. Πρόκειται για τις ψαροταβέρνες Λίτσα και Κώστας.
Στη συνέχεια, συναντά κανείς πηγαίνοντας προς τα δεξιά, στη σειρά τις παραλίες Πρώτο, Δεύτερο και Τρίτο Λιμανάκι. Στο Πρώτο Λιμανάκι, στη μία άκρη τα δέντρα κάνουν ίσκιο, οπότε μπορεί κανείς να καθίσει εκεί.
Η παραλία Δεύτερο Λιμανάκι είναι πιο γραφική, αν και πλέον εκεί υπάρχει ένα beach bar που καλύπτει το 1/3 περίπου του χώρου. Προς το παρόν δεν κάνει πολλή φασαρία και υπάρχει χώρος για να απλώσει κανείς την ομπρέλα του. Η παραλία έχει ψιλό βότσαλο ενώ τα νερά είναι αρκετά καθαρά. Στη μία άκρη βρίσκει κανείς ορισμένα χτισμένα σπιτάκια, πιθανόν αυθαίρετα, που δίνουν όμως μία όψη κυκλαδίτικου νησιού. Επίσης, επί τις παραλίες βρίσκεται μία κολόνα, που θα μπορούσε να είναι αρχαία – τουλάχιστον έτσι δείχνει.
Όσο κινείται κανείς παραλιακά βρίσκει μικρότερες ή μεγαλύτερες παραλίες. Τα Σαββατοκύριακα του καλοκαιριού το παρκάρισμα πιθανόν να είναι πρόβλημα στην περιοχή, οπότε καλό θα είναι να πηγαίνει κανείς σχετικά νωρίς. Πάντως, το Δασκαλειό (ή Δασκαλιό) είναι προορισμός που συνδυάζει καθαρά νερά, πράσινο, σχετική ηρεμία, ενώ έχει μέρη όπου μπορεί κανείς να φάει ή να πιει κάτι δροσιστικό. Αν θέλετε μία αλλαγή από τις πιο γνωστές παραλίες, οι συγκεκριμένες αποτελούν καλή εναλλακτική.
enimerotiko.gr
Πηγή: Δασκαλειό Κερατέας: Το χωριό με τα γαλαζοπράσινα νερά και τις φθηνές τιμές που θυμίζει νησί
1 σκέψη για το “Δασκαλειό Κερατέας: Το χωριό με τα γαλαζοπράσινα νερά και τις φθηνές τιμές που θυμίζει νησί”
Ως παλιός Δασκαλιωτης (απο αγάπη και επιλογή) θα ήθελα να κάνω ορισμένες προσθήκες στο κείμενο σας!Η ιστορικότητα του χώρου βεβαιώνεται απο τα ΑΤΤΙΚΑ του ΠΑΥΣΑΝΙΑ και η πρώτη ονομασια του ήταν ποταμός και ηταν η εδρα του ΙΩΝΑ γιου του Ξούθου μετεπειτα βασιλια των Αθηνών και ιδρυτη της Ιωνίας (μικρα Ασία) Ο ενας κιωνας που αναφέρεις (και είναι τα τελευταία τέσσερα χρονια σπασμενος) την δεκαετία του ογδόντα ηταν διπλός και ο δεύτερος αφαιρέθηκε και κοσμει την είσοδο του πρωην ξενοδοχείου ΑΔΑΜΗΣ! Και οι δυο κιονες μνημονευονται στα ΑΤΤΙΚΑ ως δέστρες των καραβιων! Επισης ο ορμος του Δασκαλειου ηπηρξε το αγκυροβόλιο του στόλου των Λακεδαιμονιων
στον πελοπονησιακο πολεμο! αναφέρεις επίσης τα μικρά σπιτάκια της παραλιας ως “πιθανως” αυθαίρετα! Ειναι σίγουρα αυθαιρετα με πρωτοκολο οριστικής κατεδάφισης απο το 1994 που θυροκοληθηκε στο δημαρχείο κερατεας! Τα πολυβολια της χούντας και οι θερινές καλαμοκαλυβες των ντόπιων έγιναν παραγκες και στη συνέχεια σπιτάκια και ενα μεγαλο θύμα της καταπατησης υπήρξε και το βενιο(ετσι ονομαζαν οι ντοπιοι τον τεραστιο και πανάρχαιο κέδρο του Λιβάνου που εδινε το όνομά του στο δεύτερο λιμανάκι του Δασκαλειου,που τωρα ειναι ξερος αφου σκαφτηκαν οι ριζες του! Αυτα για την ιστορια του Δακαλειου και συγνώμη για τα πολλά λογια! Ευχαριστώ.