Ποσότητα αρσενικού, λιγότερη από ένα γραμμάριο, σε περίπτωση που καταναλωθεί από ενήλικο, μπορεί να προκαλέσει το θάνατό του.
Και όμως, υπάρχουν αποθηκευμένοι εννέα τόνοι της άκρως επικίνδυνης αυτής ουσίας, σε κτίριο στο Λαύριο.
Το κτίριο βρίσκεται μέσα στο κατά τα άλλα υπερσύγχρονο Τεχνολογικό – Πολιτιστικό Πάρκο του Λαυρίου.
Επίσης, στον ίδιο χώρο βρίσκονται άλλο 140 τόνοι άλλων επικίνδυνων βαρέων μετάλλων, όπως ο μόλυβδος και το κάδμιο, η δεύτερη είναι στην έβδομη θέση της λίστας με τις πιο επικίνδυνες ουσίες ενώ ο μόλυβδος είναι στις πρώτες.
Πώς όμως βρέθηκαν εκεί τα άκρως επικίνδυνα μέταλλα και ουσίες;
Σύμφωνα με τα στοιχεία, όπως αναφέρονται στο δημοσίευμα της εφημερίδας “Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία”, τη δεκαετία του 60, ο τότε πρύτανης του Πολυτεχνείου ανακάλυψε έναν τρόπο για να σώσει τις ζωές των εργατών που χάνονταν από τα ρυπογόνα αέρια, από τα μεταλλεία Λαυρίου.
Κατασκεύασε σήραγγες οι οποίες έστελναν τα τοξικά αέρια στο κτίριο Κονοφάγου -το όνομα του πρύτανη- μέσα σε ειδικούς σάκους με φίλτρα και τα παγίδευε εκεί. Έτσι σιγά σιγά αποθηκεύτηκαν – παγιδεύθηκαν στο χώρο, σε μορφή πούδρας οι επικίνδυνες αυτές ουσίες.
Η ιδέα του τότε πρύτανη έσωσε πολλές ζωές.
Αυτό όμως ήταν τότε, διότι τα χρόνια πέρασαν, το κτίριο άρχισε να παλιώνει και φυσικά μετατράπηκε σε περίπου αέριο. Τι σημαίνει αυτό; Πως στην απευκτέα περίπτωση όπου το κτίριο υποστεί σημαντική φθορά και απολέσει τμήμα του ή καταρρεύσει, τότε όλες αυτές οι άκρως επικίνδυνες και δολοφονικές ουσίες θα κυκλοφορήσουν στην ατμόσφαιρα και μέσω του αέρα θα μεταφερθούν στην ευρύτερη περιοχή.
Το 2008 και μετά τη σχετική ανησυχία που είχε δημιουργηθεί κυρίως σε κατοίκους της περιοχής, ειδικοί επιστήμονες μπήκαν με ειδικές στολές στο κτίριο και περισυνέλεξαν δείγματα, τα οποία και αναλύθηκαν.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας, ο επικεφαλής της ομάδας, Δ. Καλιαμπάκος, απέστειλε επιστολές στους αρμόδιους φορείς, στις 11/12/2008, μέσα στις οποίες μεταξύ άλλων αναφέρει πως ομάδα του ΕΜΠ δίνει μάχη με το χρόνο, πως το κτίριο είναι από τα πιο ρυπασμένα κτίρια στον κόσμο, ενώ ζητά κονδύλια ώστε να εξασφαλισθεί το κτίριο και τα απόβλητα να μπουν σε ειδικά βαρέλια με χρόνο ζωής μεγαλύτερο των 600 χρόνων.
Το ποσό που ζητά μέσα από τις επιστολές του ο Δ. Καλιαμπάκος είναι της τάξης των 7,5 εκατ. ευρώ.
Να σημειωθεί πως όσο και αν ακούγεται κωμικοτραγικό, υπάρχει ειδικός χώρος, 40 μέτρα κάτω από τη γη, με ανιχνευτές σκόνης και καπνού, φυσικό εξαερισμό και ανεμιστήρες, φυσικά και γεννήτρια. Προορισμός του η αποθήκευση επικίνδυνων αποβλήτων, όπως τα υπάρχοντα στο κτίριο Κονοφάγου.
